Historia Kościoła

Historia Kościoła 30 grudnia 2016 wyświetleń: 3553

Historia Kościoła w Binowie

BINOWO ( Binow )

Województwo: zachodniopomorskie 
Powiat: gryfiński 
Gmina: Stare Czarnowo 
Diecezja: szczecińsko-kamieńska 
Dekanat: Szczecin-Słoneczne 
Parafia: Podjuchy - filia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego 

Stara osada słowiańska, należąca w przeszłości do cystersów z Kołbacza, położona nad malowniczym Jeziorem Binowskim przy południowych stokach Wzgórz Bukowych w odległości 12 km od Szczecina.

Źródła

- Kościół gotycki wzniesiony w XIV wieku.

 - Po roku 1945 zrujnowany.

 - Odbudowany w latach 1979-1982.

 - Poświęcony 7 listopada 1982 roku. 

Architektura:

Kościół w Binowie usytuowany jest na naturalnym wypiętrzeniu terenu na południowym skraju osady. Jest to świątynia orientowana wzniesiona na planie prostokąta. Elewacje ścian wykonane są z nieregularnych warstw kamieni narzutowych, różnej wielkości i kształtu, sporadycznie tylko przyciosanych. Warstwy wyrównawcze wykonane z okrzesków i drobnych kamieni. Nierówności zewnętrznego lica ścian wypełnione są zaprawą wapienną bez śladów boniowania. Nawet narożniki wykonano z nieznacznie tylko przyciosanych głazów granitowych.

 W elewacji północnej znajduje się gotycki, ostrołukowy, profilowany portal wykonany w cegle. Elewacja południowa nie posiada portalu, wykonane w niej są natomiast trzy ostrołukowe okna w obramieniu ceglanym. Ich osadzenie w murze wskazuje, że pochodzą one z późniejszej przebudowy pierwotnych, zapewne węższych okien gotyckich. Elewacja wschodnia posiada tylko jeden otwór okienny w formie ostrołukowej a w jej szczycie znajdują się blendy. Przy wschodnich narożnikach dobudowano też późniejsze filary przyporowe. Nawa posiada strop płaski i kryta jest ceramicznym dachem dwuspadowym.

 Pewną zagadkę stanowi wieża, wyraźnie dwukondygnacyjna, bez portalu, węższa od nawy, założona na planie kwadratu. Dolna kondygnacja wzniesiona z dużych głazów narzutowych jest tej samej wysokości co nawa, lecz jej ściany zwężają się wyraźnie ku górze. Sprawia wrażenie starszej od kondygnacji górnej. Kondygnacja górna o prostych ścianach wzniesionych z mniejszych głazów, zakończona jest szczytami i kryta ceramicznym dachem dwuspadowym. Posiada też otwory okienne o łuku półkolistym w obramieniu ceglanym. 

ost. aktualizacja: 2017-02-25
cofnij drukuj do góry