Zakończyliśmy kolędę i nadszedł czas na podsumowania i refleksje duszpasterskie. W minionym roku obchodzone były trzy ważne  rocznice związane z Matką Bożą: 100-lecie objawień w Fatimie, 140-lecie objawień w Gietrzwałdzie oraz 300 rocznica koronacji obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. W czerwcu biskupi ponowili w Zakopanem na Krzeptówkach Akt Poświęcenia Kościoła w Polsce Niepokalanemu Sercu Maryi, a we wrześniu Akt ten został dokonany w naszych parafiach. Ważnym momentem, związanym z prośbą Maryi wyrażoną w Fatimie i Gietrzwałdzie była inicjatywa modlitewna świeckich „Różaniec do granic”, dzięki której przeszło milion Polaków modliło się w tym samych czasie o pokój na świecie. Było to największe wydarzenie modlitewne w Europie.  Gdy patrzymy wstecz, to potrzeba nam ogromnej wdzięczności wobec Pana Boga. Jeden z wybitnych fizyków atomowych, zmarły przed kilku laty, prof. Andrzej Sołtan, wielki uczony i prawdziwy chrześcijanin - miał zwyczaj mówić, że za każdy dzień, trzeba Panu Bogu podziękować. A jeśli za każdy dzień, to tym bardziej za każdy przeżyty rok, a więc i za rok 2017. Tak! Trzeba Panu Bogu podziękować za to, że jeszcze żyjemy i że jeszcze jesteśmy na tyle zdrowi i mocni, że mogliśmy i dzisiaj przybyć na niedzielną Eucharystię. Wielu nie doczekało już dzisiejszego dnia, bo śmierć zbierała w starym roku swoje obfite żniwo. A my jeszcze żyjemy. I to jest znak Bożej łaskawości i naszej wdzięczności.  Co więcej? Wielu z nas zostało hojnie obdarowanych przez Pana Boga. Ktoś będąc bardzo chorym, został przywrócony do życia i zdrowia. Ktoś inny otrzymał dobrą pracę lub upragnione mieszkanie. Ktoś inny zdał wyjątkowo trudny egzamin i zrealizował życiowe marzenie i plany. A ileż rozmaitych darów i łask duchowych otrzymaliśmy? Może niejedno skłócone małżeństwo doszło wreszcie do porozumienia i pojednania i zgody? Może niejeden spór sąsiedzki się właśnie zakończył. Pomyślmy przez chwilę, ile to razy dobry Bóg odpuszczał nam w sakramencie pokuty nasze złości i  grzechy oraz karmił nas Swoim Ciałem. Tak! Rok 2017 był z pewnością dla niejednego z nas rokiem przebaczenia i pojednania się z ludźmi i z Bogiem.  Prawda, że w minionym roku nie omijały nas również cierpienia i krzyże - trudno! Nie jest to nawet dziwne. Przecież każdy uczeń Pana Jezusa wie doskonale o tym, że bez ofiary, cierpienia i krzyża, nie ma chrześcijaństwa, ani wiecznego zbawienia. Za wszystko więc, co nas spotkało w 2017 roku, za nasze zdrowie i życie, za radości i smutki, za łaski i dary, których było tak wiele, wszyscy dzisiaj, Panie Boże dziękujemy!   Jest faktem, że w naszym życiu osobistym i parafialnym mamy sobie wiele do zapisania też na plus. W 2017 roku rozdaliśmy w naszej parafii około 63 tys. Komunii świętej. Liczba ta może cieszyć. Wielu z pośród nas ma tutaj na pewno bardzo dużą cząstkę.  Ale nie brak, niestety, w naszej parafii i takich, którzy już od lat nie posilali się, nie karmili swojej duszy tym cudownym Chlebem Eucharystycznym. To chyba Pana Jezusa bardzo boli i nas powinno bardzo boleć. W 2017 roku wpisaliśmy do księgi chrztów 72 dzieci, to o 13 więcej, niż w roku 2016. Brawo!  Jest faktem - i tym bardzo się cieszę - że nasi parafianie na ogół bardzo kochają swój kościół i są przywiązani do wiary i religii, a sprawa Boża leży im bardzo na sercu. Świadczy o tym choćby to, że tak licznie wypełniacie naszą świątynię w niedzielę i święta, że wielu z was jest w każdą środę na nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i na nabożeństwach majowych, październikowych i fatimskich. Wielu żywo interesuje się katechizacją szkolną i bardzo zabiega o dobre, religijne wychowanie swoich dzieci. Przy okazji podziękowanie dla wszystkich katechetów!  To z waszych ofiar utrzymujemy ten Dom Boży i upiększamy jak możemy. Bóg zapłać wszystkim.   Czy w naszej parafii wszystko jest w porządku? Jak w pracy, tak i w domach wiele jest kłótni, sporów, przekleństw, oszczerstw, plotek, obmów, kłamstwa. Trzeba dzisiaj serdecznie Boga za to przepraszać i wołać: Jezu przepuść, Jezu wysłuchaj, o Jezu zmiłuj się nad nami!  Trzeba nam również dziś prosić Pana Boga o to, abyśmy w Nowym Roku lepiej korzystali z danego nam przez Boga czasu.   W 2017 roku przeniosło się do wieczności 69 naszych parafian, a więc prawie tyle sam co w roku poprzednim. Wśród zmarłych było aż 35 takich, którzy odeszli z tego świata bez spowiedzi i Komunii świętej, choć byli słabi i chorzy już od dawna. I jakoś nikt nie pomyślał wcześniej o zaopatrzeniu ich świętymi sakramentami.   Przybyło 17 nowych małżeństw, a więc o 12 więcej niż w roku 2016. Tym wszystkim pragnę złożyć jeszcze raz jak najlepsze życzenia, słowami Pisma Św.:”Bądźcie naprawdę szczęśliwi. A Bóg niech będzie z wami na waszej drodze życiowej, a Ręka Boża niechaj was zawsze prowadzi”. Wszystkim małżonkom i rodzicom, starszym i młodszym dobrze będzie przypomnieć słowa naszego świętego Rodaka Jana Pawła II, że wszyscy musimy uświadomić sobie tę prawdę, że choćby nie wiem co mieli i nie wiem, kim byli, jeśli będą żyć nieuczciwie i z dala od Boga - nie będą prawdziwie szczęśliwi. Ludzi idealnych nie ma. I stąd w rodzinach trzeba umieć wiele wzajemnie wybaczać i podarować, trzeba mieć dla siebie wiele szacunku, cierpliwości i miłości. Prośmy gorąco dziś  Zbawiciela naszego, by Nowy rozpoczynający się Rok przyniósł nam wszystkim wiele prawdziwego pokoju i Bożego szczęścia.  Mamy już Nowy Rok Pański 2018. Wszyscy stajemy przed nim z pytaniem: jaki on będzie i co nam przyniesie?  Jedno jest pewne. Będzie na pewno pełen niespodzianek, ale jako ludzie wierzący musimy iść odważnie i śmiało wiedząc, że zarówno poprzez radości jak i poprzez smutki, Bóg będzie mnie prowadził. Człowiek wierzący idzie w nowy rok z nadzieją, bo wie, że losami tego świat i losem mojego życia kierował będzie nasz Dobry Ojciec - Bóg! Amen!